Od 11 do 27 października w galeriach i muzeach w Bielsku-Białej odbywa się 8 edycja FotoArtFestivalu. W ramach, którego podziwiać można fotografie autorów z całego świata. Ja wybrałam się na wystawę słowackiej fotografki Márii Švarbovej.
Jakiś czas temu na moim Instagramie pisałam Wam, żebyście odwiedzili profil świetnej słowackiej fotografki Márii Švarbovej. Nie minął miesiąc i udało mi się zobaczyć na własne oczy jej fotografie, więc chyba mogę powiedzieć, że marzenia się spełniają. 😉 Szkoda tylko, że ta wystawa, jako jedna z nielicznych była bez spotkania z autorką, chętnie bym dowiedziała się czegoś więcej o jej dziełach od niej samej.
Zdjęcia Márii Švarbovej wystawiane są w ramach bielskiego festiwalu fotograficznego FotoArtFestival. O wystawie na stronie festiwalu czytamy:
Zdjęcia Márii Švarbovej wystawiane są w ramach bielskiego festiwalu fotograficznego FotoArtFestival. O wystawie na stronie festiwalu czytamy:
Poszukiwanie ciekawych lokalizacji oraz fascynacja przestrzenią publicznych basenów przyczyniły się do rozwinięcia jej charakterystycznego stylu wizualnego. Sterylne, geometryczne piękno starych basenów, powstałych zwykle w epoce socjalizmu, nadaje ton jej fotografiom. Starannie dopracowana sceneria ma charakter teatralny. Postaci są w połowie ruchu, ale brak tu radości i zabawy. Zamrożeni w kompozycji pływacy są równie gładcy i zimni jak płytki basenów. Kolory delikatnie wibrują w podobnej do snu atmosferze. Pomimo planu retro, zdjęcia w pewien sposób wywołują futurystyczne odczucie, jakbyśmy byli przeniesieni gdzieś w zupełnie obce miejsce. Nie ma naruszających spokój emocji, nie ma indywidualizmu w ich bezruchu. Sztuczne oderwanie, wykreowane przez wizję Márii, dostarcza wyjątkowej wizualnej przyjemności, nieosiągalnej w prawdziwym życiu. [1]
Kluczowy cykl fotograficzny w twórczości Švarbovej to Swimming Pool, dzięki któremu o słowackiej fotografce zrobiło się głośno na całym świecie. Cykl ten został zainspirowany funkcjonalistyczną architekturą i atmosferą socjalizmu, a zwłaszcza basenami z tego okresu. Seria zdjęć powstała w ciągu czterech lat i w tym czasie autorka wykonała ponad 120 zdjęć na trzynastu słowackich publicznych basenach.
Baseny. Architektura socjalistyczna. Minimalizm. Czyste linie. Symetria. To elementy charakteryzujące rękopis Márii Švarbovej, dzięki którym seria Swimming Pool stała się rozpoznawalna na całym świecie.
Na nowszych zdjęciach z tej serii artystka dodała efekt powtarzalności, który nawiązuje do socjalistycznej estetyki oraz przede wszystkim zdjęć z komunistycznych spartakiad.
I właśnie zdjęcia z serii basenowej obejrzeć można do 27 października w Domu Kultury im. Wiktorii Kubisz (tzw. Kubiszówka), ul. Słowackiego 17, Bielsko-Biała. Wystawa słowackiej artystki zatytułowana jest „Fotografia osobista”, co według mnie średnio koresponduje z pierwotną nazwą serii, z której te fotografie pochodzą.
Niestety, moje zdjęcia z wystawy wyszły kiepsko ze względu na oświetlenie, więc zostawię Wam tutaj kilka fotografii z Instagrama artystki:
Jak już jesteśmy przy samej artystce, to warto dodać, że całkiem niedawno wydała książkę Futuro Retro z różnymi projektami, które realizowała po 2014 roku. Jak sama Mária mówi o swojej nowej książce:
I właśnie zdjęcia z serii basenowej obejrzeć można do 27 października w Domu Kultury im. Wiktorii Kubisz (tzw. Kubiszówka), ul. Słowackiego 17, Bielsko-Biała. Wystawa słowackiej artystki zatytułowana jest „Fotografia osobista”, co według mnie średnio koresponduje z pierwotną nazwą serii, z której te fotografie pochodzą.
Niestety, moje zdjęcia z wystawy wyszły kiepsko ze względu na oświetlenie, więc zostawię Wam tutaj kilka fotografii z Instagrama artystki:
Jak już jesteśmy przy samej artystce, to warto dodać, że całkiem niedawno wydała książkę Futuro Retro z różnymi projektami, które realizowała po 2014 roku. Jak sama Mária mówi o swojej nowej książce:
Inspiruje mnie architektura socjalizmu, ale mimo że jest to architektura przeszłości, wciąż widzę w niej jakieś science fiction. Dla mnie jest ona minimalistyczna, widzę w niej przyszłość i ponadczasowość. To jest to futuro i retro. Dokładnie tak jest z fotografiami, które robię. [2]
W książce Futuro Retro znajduje się m.in. seria Plastic World,
która powstała we współpracy z firmą Apple. W Plastic World postaci uwiecznione na zdjęciach wyglądają jak pozbawione emocji manekiny. Poprzez puste spojrzenia, sztywne pozy i całkowity brak emocji, seria skłania widza do zakwestionowania zakorzenionej roli, jaką ludzie odgrywają w społeczeństwie. Każdy obraz doskonale odzwierciedla ogólną narrację serii - pustkę i bezmyślną niezdolność do zmiany z góry określonej roli życiowej. Seria (podobnie jak cała twórczość Švarbovej) jest inspirowana komunistyczną Czechosłowacją.
Koncepcja Futuro Retro ma również odniesienie do projektu Swimming pool, w obu tych projektach wyraźnie widać charakterystyczny dla Švarbovej styl fotografowania, który w połączeniu z typowymi dla niej pastelowymi kolorami (z dodatkiem czerwieni i niebieskiego), tworzą jej wyjątkowy rękopis.
Notka biograficzna [3]
Urodzona w 1988 roku w Slepčianach niedaleko Zlatých Moraviec, mieszka w Bratysławie. Studiowała konserwację i restaurację dzieł sztuki
oraz archeologię, jednak jej ulubionym medium artystycznym jest
fotografia. Od 2010 roku do chwili obecnej jej fotograficzny instynkt i
nowe formy ekspresji zdobywają jej międzynarodowe uznanie.
Laureatka prestiżowych nagród. Indywidualne i zbiorowe wystawy
zapewniły jej miejsce w czołówce współczesnych artystów. Pojawia się w
Vogue, Forbes, The Guardian i publikacjach na całym świecie. Jej praca
jest często w centrum uwagi mediów społecznościowych. Dzięki swej
renomie zdobyła zlecenie na wielkoformatową billboardową akcję
promocyjną na potężnej wieży Taipei 101 na Tajwanie.
Jej styl charakteryzuje odejście od tradycyjnego portretowania i
skupia się na eksperymentach z przestrzenią, kolorem i atmosferą.
Współczesnym, świeżym spojrzeniem przekształca architekturę i
przestrzenie publiczne epoki socjalizmu, ukazując przy tym głębię i
zakres swoich twórczych możliwości. Ciało ludzkie w jej twórczości to
ledwie marginalna refleksja, przedstawiane w oddaleniu, powściągliwie,
nierzeczywiste. Starannie skomponowane postaci i zwykłe przedmioty
układają się w tematyczne, podobne do snu sceny. W jej obrazach
utrzymuje się nieme napięcie, które sugeruje kształtujące się pod czystą
i gładką powierzchnią możliwości. W jej pracach pojawia się poczucie
oderwania i ograniczenia. Codzienne czynności, takie jak gimnastyka,
wizyty u lekarza i prace domowe nabierają wizualnej czystości, która
jest kojąca i symetryczna, a czasami rozbrzmiewa eterycznym spokojem.
Całość przywołuje kontemplacyjną ciszę w tej przedłużonej chwili obietnicy i świadomości – stan trudny do osiągnięcia przy szybkim tempie współczesnego życia. Postmodernistyczna wizja Marii zmusza widza do namysłu nad tajemnicą, samotnością i izolacją ludzkich doświadczeń.
Jednak pastelowe, eleganckie kompozycje artystki zmieniają spojrzenie widza w nieustający zachwyt nad prostym pięknem życia.
Relacje z innych wystaw znajdziecie, klikając w poniższy przycisk:
Relacje z innych wystaw znajdziecie, klikając w poniższy przycisk:
Jeśli spodobał Ci się mój wpis, to będzie mi miło, jeśli:
✦ zostawisz tu swój komentarz
✦ polajkujesz mój fanpage
✦ udostępnisz ten wpis swoim znajomym
[1] Mária Švarbová. Wystawa. W: fotoartfestival.com. Artykuł dostępny online. Dostęp 23.10.2019.
[2] K dizajnu zubných kefiek som pristupovala tak, ako keď vytváram fotografie, hovorí fotografka Mária Švarbová. W: aprilmagazin.curaprox.com. Artykuł w j.słowackim dostępny online. Dostęp 23.10.2019.
[3] Mária Švarbová. Mária Švarbová. W: fotoartfestival.com. Artykuł dostępny online. Dostęp 23.10.2019.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz