Korzystając z kwarantanny chciałabym Wam nieco przybliżyć słowacką poezję, która obecna była w przestrzeni miejskiej naszej stolicy w ramach projektu Wiersze w mieście.
Już pewnie zdążyliście mnie poznać, więc wiecie, że chętnie piszę o wszelkich akcjach propagujących Słowację i jej kulturę. Więc podobnie jak to było w przypadku festiwalu Miesiąc Spotkań Autorskich, tym razem chciałabym Wam napisać nieco o projekcie Wiersze w mieście.
Głównym celem projektu jest popularyzacja współczesnej poezji
europejskiej poprzez jej prezentację w przestrzeni miejskiej oraz
towarzyszące jej happeningi i spotkania. W tym roku odbywa się 4 edycja, wcześniej projekt znany był jako Wiersze w metrze i zainaugurowany został w 2008 roku.
Inspiracją dla Wierszy w mieście są podobne projekty tego typu, które miały miejsce w Dublinie, Paryżu, Nowym Jorku, Barcelonie, Sztokholmie, Stuttgarcie i Moskwie, a przede wszystkim zainicjowany w 1986 roku projekt Poems on the Underground, który odbywa się cyklicznie w Londynie.[1]
Inspiracją dla Wierszy w mieście są podobne projekty tego typu, które miały miejsce w Dublinie, Paryżu, Nowym Jorku, Barcelonie, Sztokholmie, Stuttgarcie i Moskwie, a przede wszystkim zainicjowany w 1986 roku projekt Poems on the Underground, który odbywa się cyklicznie w Londynie.[1]
Rok 2020
Obecna edycja jest wyjątkowa, odbywa się bowiem w czasach zarazy. Do tej pory poezja obecna była w przestrzeni naszej stolicy, tym razem ze względu na sytuację wywołaną koronawirusem cała akcja przeniesiona została do internetu. Akcja trwa od 15 kwietnia do 15 maja.
Organizatorzy zachęcają, by internauci nagrywali wideo z własnymi
interpretacjami wierszy i dzielili się nimi z odbiorcami w swoich
kanałach społecznościowych tagując fanpage Wierszy w mieście. Nagrane
wiersze można także udostępniać do publikacji w wiadomości prywatnej na
stronie www.facebook.com/wierszewmiescie lub wysyłając wideo na adres k.szmytko@businessandculture.pl.
W tym roku tematem przewodnim jest nasza planeta. Organizatorzy na swojej stronie piszą:
W tym roku tematem przewodnim jest nasza planeta. Organizatorzy na swojej stronie piszą:
„Natchnienie, czymkolwiek ono jest, rodzi się z bezustannego nie wiem”. Zdanie, które wybitna poetka Wisława Szymborska wypowiedziała w swoim noblowskim odczycie w grudniu 1996 roku, ma teraz szczególny wydźwięk. „Nie wiem” to dwa słowa, które nie tylko poeci, ale i duża część mieszkańców globu powtarza dziś wyjątkowo często. Nie wiemy, jak będzie wyglądał świat po pandemii. Nie wiemy też, jak będzie się rysować przyszłość Ziemi i jej mieszkańców w dobie postępujących zmian klimatycznych i globalnego ekologicznego kryzysu.[2]
Słowację w tym roku reprezentuje Viera Prokešová z utworem V Rači/W Račy.
 |
| Źródło: http://2020.wierszewmiescie.eu/wiersze/slowacja |
Rača to dzielnica Bratysławy, która do 1946 roku była niezależną gminą
znaną jako Račišdorf. Dzielnica ta leży u podnóża Małych Karpat, a dzięki
bogatym tradycjom winiarskim jest jedną z najbardziej znanych części
słowackiej stolicy. Prokešová pisze, że Słowacja wchodzi w krew jak wino. W kontekście tegorocznego tematu przewodniego można dopowiedzieć, że poetka skłania nas także do cieszenia się obecnym światem, doceniania tego co jest. Nic nie jest zagwarantowane i pewne, nie wiadomo jak będzie wyglądała Rača/Słowacja/Ziemia za kilka, kilkadziesiąt lat.
Oczywiście zgadzam się w 100% z autorką, bo jestem najlepszym przykładem na to, że Słowacja uzależnia. Zawsze mam wrażenie, że czas tam zupełnie inaczej płynie a i problemy wydają się jakieś mniejsze lub wręcz nieistotne. Zresztą co ja tu będę Wam mówić, sami wiecie jak jest.😉
Od siebie mogę dodać jeszcze tylko to:
Cześć, jestem Ola i jestem uzależniona od Słowacji.
Oczywiście zgadzam się w 100% z autorką, bo jestem najlepszym przykładem na to, że Słowacja uzależnia. Zawsze mam wrażenie, że czas tam zupełnie inaczej płynie a i problemy wydają się jakieś mniejsze lub wręcz nieistotne. Zresztą co ja tu będę Wam mówić, sami wiecie jak jest.😉
Od siebie mogę dodać jeszcze tylko to:
Cześć, jestem Ola i jestem uzależniona od Słowacji.
Notka biograficzna [3]
Viera Prokešová urodziła się 2 sierpnia 1957 roku w Bratysławie. Studiowała język słowacki i bułgarski na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie. W latach 1981-82 pracowała jako wykładowca dramaturgii w Teatrze Lalek w Nitrze, następne pracowała jako redaktor w wydawnictwie Slovenský spisovateľ w Bratysławie. Oprócz pracy redakcyjnej zajmowała się m.in. tłumaczeniami, a od 1996 roku zasiadała w jury konkursu literackiego na najlepszą opowiadanie Poviedka. Od 2000 roku była zatrudniona w Instytucie Literatury Światowej Słowackiej Akademii Nauk w Bratysławie. Zmarła 31 grudnia 2008 roku w Bratysławie.
Na stronie Wierszy w mieście możecie także posłuchać wierszy w oryginale i w przekładzie.
Tematem przewodnim projektu w roku 2019 była miłość. Słowację reprezentowała poetka Eva Luka z wierszem Ty a ja v čase kohútieho kriku/Ty i ja w czasie piania koguta:
Eva Luka, studiowała translatorykę na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie, japoński język i literaturę na Uniwersytecie Hokkaido w Sapporo oraz literaturę japońską na Uniwersytecie w Osace. Wydała zbiory wierszy Diabloň (2005) oraz Havranjel (2011), w roku 2019 w wydawnictwie Modrý Peter zostanie wydany jej tomik Jazver. Napisała również powieść dla dzieci pt. Pani Kurčaťová 1 (2018)
Tematem przewodnim festiwalu była wolność. Słowację tym razem reprezentował Ivan Štrpka z wierszem Náčrt (prvej) elégie/Szkic (pierwszej) elegii.
Więcej o poezji Ivana Štrpki przeczytacie w poście o jego najnowszym tomie Ciemne miejsca.
Ivan Štrpka, urodził się w roku 1944 w Hlohovcu. Jest jednym z najwybitniejszych słowackich poetów współczesnych. Należał do grupy poetyckiej Osameli bežci (Samotni biegacze), której członkowie debiutowali pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Wydał kilkanaście zbiorów wierszy, między innymi Tristan tára (1971, Tristan bredzi), Teraz a iné ostrovy (1981, Teraz i inne wyspy), Všetko je w škrupine (1989, Wszystko jest w skorupie), Majster Mu a ženské hlasy (1997, Mistrz Mu i kobiece głosy). Jest także prozaikiem, eseistą, tłumaczem literatury hiszpańskiej i portugalskiej oraz redaktorem naczelnym miesięcznika literackiego "Romboid". W roku 2010 był nominowany do Nagrody Literackiej Miasta Gdańska „Europejski Poeta Wolności”, której celem jest wyróżnienie i promocja zjawisk poetyckich, które podejmują jeden z najistotniejszych dla współczesności temat – wolności, a jednocześnie charakteryzują się wybitnymi wartościami artystycznymi.
Przypominam także o wywiadzie z Ivanem Štrpką, który możecie przeczytać na stronie kwartalnika "Przekrój".
Udało mi się dotrzeć jeszcze do wierszy (a właściwie to ich fragmentów) z 2015 roku, wówczas w ramach Wierszy w metrze zaprezentowano wiersze Petera Milčáka Čosi/Coś i Erika Jakuba Grocha Písanie/Pisanie.
Peter Milčák (1966), poeta, tłumacz, wydawca, właściciel oficyny wydawniczej Modrý Peter. Autor tomików poezji Záprah pred zimou (1989) i Prípravná čiara 57/Preparation Line 57 (2005). Zredagował i opublikował antologie współczesnej poezji słowackiej w języku angielskim (Not Waiting for Miracles, 1993), niemieckim (Blauer Berg mit Höhle, 1994) i francuskim (Les Jeux Charmants de l'Aristocratie, 1996). W latach 1999-2002 mieszkał w Kanadzie (w Mississauge), gdzie w wydawnictwie Modry Peter Publishers wydawał poezję w ramach serii Contemporary European Poetry. Tłumaczy poetów kanadyjskich, amerykańskich i brytyjskich.
Na stronie Wierszy w mieście możecie także posłuchać wierszy w oryginale i w przekładzie.
Poprzednie edycje
2019
Tematem przewodnim projektu w roku 2019 była miłość. Słowację reprezentowała poetka Eva Luka z wierszem Ty a ja v čase kohútieho kriku/Ty i ja w czasie piania koguta:
 |
| Źródło: http://2019.wierszewmiescie.eu/wiersze/slowacja |
Notka biograficzna [4]
Eva Luka, studiowała translatorykę na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie, japoński język i literaturę na Uniwersytecie Hokkaido w Sapporo oraz literaturę japońską na Uniwersytecie w Osace. Wydała zbiory wierszy Diabloň (2005) oraz Havranjel (2011), w roku 2019 w wydawnictwie Modrý Peter zostanie wydany jej tomik Jazver. Napisała również powieść dla dzieci pt. Pani Kurčaťová 1 (2018)
2018
Tematem przewodnim festiwalu była wolność. Słowację tym razem reprezentował Ivan Štrpka z wierszem Náčrt (prvej) elégie/Szkic (pierwszej) elegii.
 |
| Źródło: http://2018.wierszewmiescie.eu/wiersze/slowacja |
Notka biograficzna [5]
Ivan Štrpka, urodził się w roku 1944 w Hlohovcu. Jest jednym z najwybitniejszych słowackich poetów współczesnych. Należał do grupy poetyckiej Osameli bežci (Samotni biegacze), której członkowie debiutowali pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Wydał kilkanaście zbiorów wierszy, między innymi Tristan tára (1971, Tristan bredzi), Teraz a iné ostrovy (1981, Teraz i inne wyspy), Všetko je w škrupine (1989, Wszystko jest w skorupie), Majster Mu a ženské hlasy (1997, Mistrz Mu i kobiece głosy). Jest także prozaikiem, eseistą, tłumaczem literatury hiszpańskiej i portugalskiej oraz redaktorem naczelnym miesięcznika literackiego "Romboid". W roku 2010 był nominowany do Nagrody Literackiej Miasta Gdańska „Europejski Poeta Wolności”, której celem jest wyróżnienie i promocja zjawisk poetyckich, które podejmują jeden z najistotniejszych dla współczesności temat – wolności, a jednocześnie charakteryzują się wybitnymi wartościami artystycznymi.
Przypominam także o wywiadzie z Ivanem Štrpką, który możecie przeczytać na stronie kwartalnika "Przekrój".
2015
Udało mi się dotrzeć jeszcze do wierszy (a właściwie to ich fragmentów) z 2015 roku, wówczas w ramach Wierszy w metrze zaprezentowano wiersze Petera Milčáka Čosi/Coś i Erika Jakuba Grocha Písanie/Pisanie.
Notka biograficzna [6]
Peter Milčák (1966), poeta, tłumacz, wydawca, właściciel oficyny wydawniczej Modrý Peter. Autor tomików poezji Záprah pred zimou (1989) i Prípravná čiara 57/Preparation Line 57 (2005). Zredagował i opublikował antologie współczesnej poezji słowackiej w języku angielskim (Not Waiting for Miracles, 1993), niemieckim (Blauer Berg mit Höhle, 1994) i francuskim (Les Jeux Charmants de l'Aristocratie, 1996). W latach 1999-2002 mieszkał w Kanadzie (w Mississauge), gdzie w wydawnictwie Modry Peter Publishers wydawał poezję w ramach serii Contemporary European Poetry. Tłumaczy poetów kanadyjskich, amerykańskich i brytyjskich.
Notka biograficzna [7]
Erik Jakub Groch (1957), poeta, autor bajek dla dzieci, edytor, redaktor i wydawca. Autor tomików poetyckich: Súkromné hodiny smútku (1989), Baba Jaga: Žalospevy (1991), Bratsestra (1922), To (2000), L'acinema (2001) oraz książki z bajkami Tuláčik a Klára (2002), Druhá naivita (2005). Był redaktorem zeszytów literackich "Tichá voda" (1991-1992) i właścicielem wydawnictw Knižná dielňa Timotej i Tichá voda.
Zapraszam Was także na stronę główną Wierszy w mieście.
Więcej postów o literaturze słowackiej i książkach związanych ze Słowacją znajdziecie tutaj:
Jeśli spodobał Ci się mój wpis, to będzie mi miło, jeśli:
✦ zostawisz tu swój komentarz
✦ polajkujesz mój fanpage
✦ udostępnisz ten wpis swoim znajomym
Podczas pisania artykułu korzystałam z:
[1] Wiersze w mieście. W: facebook.com/wierszewmiescie. Artykuł dostępny online, dostęp 20.04.2020
[2] O projekcie. W: 2020.wierszewmiescie.eu. Artykuł dostępny online, dostęp 20.04.2020
[3] Viera Prokešová. W: litcentrum.sk. Artykuł w j.słowackim dostępny online, dostęp 20.04.2020 [tłumaczenie własne]
[4] Słowacja. W: 2019.wierszewmiescie.eu. Artykuł dostępny online, dostęp 20.04.2020
[5] Słowacja. W: 2018.wierszewmiescie.eu. Artykuł dostępny online, dostęp 20.04.2020
[6] Peter Milčák. W: Pisanie. Antologia współczesnej poezji słowackiej. Wyd. Modrý Peter, Świat literacki, 2006, s.157
[7] Erik Jakub Groch. W: Pisanie. Antologia współczesnej poezji słowackiej. Wyd. Modrý Peter, Świat literacki, 2006, s.99
Brak komentarzy: