Bez tajemnic: Jak zrozumieć numerację budynków na Słowacji

Jak zrozumieć słowacką numerację budynków? I jak odnaleźć właściwy adres na Słowacji? Poznaj tajemnicę dwóch tabliczek.

Jeśli wydaje ci się, że jak już masz adres zapisany na kartce, to już na pewno trafisz tam, gdzie chcesz, to możesz się zdziwić. 

Może zauważyłeś, że budynki na Słowacji mają podwójną numerację?

To pozostałość po rozporządzeniach cesarzy austriackich, którzy w ten sposób próbowali m.in. dopilnować obowiązku poborowego.
 

Zazwyczaj na słowackim budynku znajdują się dwie tabliczki. Jedna z obwódką w kolorze czerwonym, druga z obwódką w kolorze czarnym. Jest to tak zwane orientačné číslo i súpisné číslo.

Ale co to takiego i czym się różnią? W tym wpisie postaram się wyjaśnić, o co chodzi i podpowiedzieć, jak je odnaleźć w terenie.

Dwa numery

Na Słowacji budynki mają súpisné číslo i orientačné číslo, i często oba znajdują się obok siebie. Istnieje jednak różnica między nimi:

1. Súpisné číslo domu (numer konskrypcyjny*):

• Numer ten znajduje się na białej tabliczce z czarną obwódką — domy jednorodzinne, budynki mieszkalne, budynki użytkowe, handlowe, kulturalne, medyczne, szkoły, akademiki, hale produkcyjne; czasem jet to ewentualnie cała niebieska tabliczka z białą obwódką — domki ogrodowe, domki rekreacyjne, garaże, kioski, przepompownie, stacje transformatorowe, ujęcia wody.
• Jest to oficjalny numer konskrypcyjny przypisany do danego budynku w ramach systemu rejestrowego w urzędzie miasta lub gminy. W gminie/mieście nie ma drugiego budynku z danym numerem (wyjątkiem są duże miasta, gdzie dzielnice mają oddzielne prawa, ale wtedy w orientacji pomagają ulice).
  
• Súpisné číslo jest używane w celach administracyjnych, w urzędowych dokumentach i rejestrach.
• Jest to trwały numer, który nie zmienia się, chyba że nastąpi np. podział nieruchomości.

2. Orientačné číslo domu (numer orientacyjny):

• Numer znajduje się na białej tabliczce z czerwoną obwódką.
  
• Jest to numer, który służy do określenia lokalizacji danego budynku w kontekście ulicy.
• Orientačné číslo jest bardziej praktyczne, ponieważ pomaga osobom zlokalizować budynek w terenie.
• W przeciwieństwie do numeru konskrypcyjnego, numer orientacyjny może być zmieniony (na przykład, gdy ulica zostaje przebudowana lub rozbudowana).

 

Jak to zapisać?

No i na razie pewnie uważasz, że to nic trudnego i o co, to całe zamieszanie. No więc teraz sprawa się skomplikuje, a przynajmniej dla nas Polaków.

Słowacy, zapisując dany adres, mogą, ale nie muszą podawać obydwa numery. Wiele zależy od tego, czy mieszkają w mieście, czy w małej wsi. Bo posiadanie numeru orientacyjnego jest zależne od tego, czy dana miejscowość dzieli się na ulice. Każdy budynek musi mieć numer konskrypcyjny, ale nie musi mieć numeru orientacyjnego. 

 

Mimo że dla adresów w mieście, które muszą posiadać oba numery, wystarczy napisać ulicę i numer orientacyjny, to wiele urzędów wymaga dokładnego adresu, czyli podania obydwu numerów.

Ale to jeszcze nie koniec.

Gdy zobaczysz adres zapisany w następujący sposób:

Nám. Matice slovenskej 405/17

965 01 Žiar nad Hronom

 

 to wcale nie oznacza, że numer budynku to 405 a 17 to numer mieszkania.

To zapis mówiący, że na tabliczce z czarną obwódką znajdziesz numer konskrypcyjny (súpisné číslo) budynku 405 a na tabliczce z czerwoną obwódką będzie podany numer orientacyjny (orientačné číslo) 17 - numer budynku w kontekście danej ulicy, w przypadku domów wielorodzinnych jest to numer klatki.

W przypadku tego adresu [mamy podaną ulicę, tu dokładnie plac — námestie] można ten sam adres zapisać także w ten sposób:

Nám. Matice slovenskej 17

965 01 Žiar nad Hronom

Jeśli adres wygląda następująco [brak ulicy, tylko nazwa miejscowości]:

Banský Studenec 121

 

To jest to numer konskrypcyjny i należy go szukać na tabliczce z czarną obwódką.

Brak numerów mieszkań — to norma

 

Pewnie już pojawiło się w twojej głowie pytanie, że skoro w adresie numer po ukośniku to nie numer mieszkania, to jak zapisać/podać numer mieszkania?

 

Tu przychodzi kolejne wielkie zdziwienie dla Polaków.

 

Na Słowacji powszechną praktyką jest nieuwzględnianie numeru mieszkania przy podawaniu adresu. Nawet gdy wysyła się listy. Na Słowacji uznaje się to za niepotrzebne, zwłaszcza że, jak stwierdził mój znajomy Słowak: w wielu przypadkach ludzie nawet nie wiedzą, jaki mają numer mieszkania. 

 

U naszych południowych sąsiadów do identyfikacji, gdzie należy dostarczyć daną przesyłkę, lub zadzwonić domofonem używa się imienia i nazwiska. Tak, na Słowacji domofony, skrzynki, drzwi do mieszkań, a nawet piwnice są opisanie nazwiskiem (czasem także imieniem i... tytułem naukowym).

 

Więc jeśli w mieście chcesz trafić tam, gdzie chcesz, to pamiętaj, że lepiej dopytać o nazwisko. Żeby mieć pewność, że się nie zgubisz, adres zapisany na kartce powinien wyglądać następująco:

Ján Kollár

Nám. Matice slovenskej 17

965 01 Žiar nad Hronom

 

Oczywiście RODO tu nie działa, bo przynajmniej w teorii mieszkańcy swoje nazwisko na domofonie, czy skrzynce wypisują dobrowolnie. Choć w praktyce nie bardzo mają wybór, jeśli chcą, by przesyłki do nich docierały, skoro mieszkania nie są oznaczone numerami. 🤷‍♀️

***

Można się zastanawiać, czy w obecnych czasach, gdy na każdym rogu czyhają na nas oszuści, takie praktyki są bezpieczne. Ale niemniej, to jest stary zwyczaj i niektórym osobom bardzo trudno wyobrazić sobie, że ktoś może nie mieć nazwiska przy drzwiach.

Najczęściej przy drzwiach nazwisk nie mają obcokrajowcy, bo ci nie mogą sobie wyobrazić, żeby mieli ujawniać swoje nazwisko. Z kolei starsi mieszkańcy bloków narzekają w tej sytuacji na to, że nie wiedzą, kto mieszka naprzeciw nich. 

Ostatnio nawet czytałam narzekanie przedstawicielki raczej starszego pokolenia, która mówiła, że na jej pietrze jest kilka mieszkań bez numerów i ona nie wie, „czy naprzeciw niej nie mieszkają jacyś złodzieje, czy gwałciciele.” Jakby nazwisko przy drzwiach cokolwiek miało zmienić.

Swoją drogą, ciekawe jest też to, że mimo iż pani jest tak bardzo zainteresowana, to sama się nie odezwie do swoich sąsiadów, których widuje codziennie.

Jest jakaś rzecz na Słowacji, o której chciałbyś_ałabyś rzeczytać w następnym poście z cyklu Słowacja bez tajemnic? Napisz, proszę, o tym w komentarzu!

Mam nadzieję, że dowiedziałeś się czegoś nowego!

Jeśli spodobał Ci się mój wpis, to będzie mi miło, jeśli:

✦ zostawisz tu swój komentarz

✦ polajkujesz mój fanpage 

✦ udostępnisz ten wpis swoim znajomym

---

*Numer konskrypcyjny (łac. conscriptio – spis, wykaz) – dawniej oznaczał kolejny numer nieruchomości (domu, parceli) w mieście lub dzielnicy miasta. Do drugiej połowy XIX wieku na obszarze ziem polskich pod zaborem austriackim numery konskrypcyjne stanowiły adresy.